Eerder schreef ik een Mindfood over een kleur die min of meer in eigendom is van een kunstenaar. En er is nog zo’n kleur. De Franse Yves Klein (zoon van de Nederlandse kunstschilder Frits Klein, dus je mag zijn naam gewoon op z’n Nederlands uitspreken) ontwikkelde samen met een verfmaker uit Parijs een blauwe kleur die bijna geen weerschijn of glans heeft. Juist hierdoor heeft de kleur een zeer diepe toon. We hebben het hier over een kleur blauw, en niet zo’n beetje blauw! Klein gaf de kleur een naam: IKB, International Klein Blue. Mensen die mij kennen weten dat dit een zeer betekenisvolle en speciale kleur is!
Le Monochromist
Klein was gefascineerd door de hemel, die hij opvatte als een allesomvattende leegte. IKB verwijst naar deze leegte. Wat de kleur overigens zo bijzonder maakt is niet zozeer het blauwe pigment (van de dure steensoort lapis lazuli), als wel het bindmiddel dat werd gebruikt. Klein besloot alleen nog maar te werken met deze kleur, en daarom noemen we hem een monochromist. Hij maakte schilderijen (van onder tot boven blauw geverfd met een verfroller), sculpturen en creaties met sponzen. Klein was gefascineerd door het vermogen van een spons om materie op te nemen.
Naakt
En Klein hield wel van een feestje. In 1960 bijvoorbeeld maakte hij naam met zijn Antropometrieën van de blauwe periode. Ter plekke maakte hij kunstwerken op canvas met ‘levende penselen’. Oftewel, 3 naakte dames, ingesmeerd met IKB! Om de boel nóg gezelliger te maken, had hij negen muzikanten uitgenodigd die een compositie van hem ten gehore brachten. We hebben het hier over een twintig minuten aanhoudende toon (monochroom, zeg maar), gevolgd door 20 minuten stilte. Google maar eens. Fascinerend! Een ander staaltje rebellie: Bij een tentoonstelling in Milaan liet hij elf vrijwel identieke monochrome werken zien. Hij gaf ze allemaal een andere prijs. I love this guy!
Puinhoop
Aan het einde van zijn korte leven had Klein bijna 200 IKB-monochromen gemaakt. Best overzichtelijk, maar ook ingewikkeld. Dat vond blijkbaar ook zijn weduwe. Pas na zijn dood ging zij de werken nummeren, maar helaas niet chronologisch. Heb jij thuis dus een IKB38 hangen, denk dan niet dat deze eerder is gemaakt dan mijn IKB194!
Oeps!
Het werk van Klein is nog steeds gewild. Op een veiling doet een canvas met sponzen als snel bijna 10 miljoen euro. En gelukkig is er in musea nog heel veel prachtigs van hem te zien. Sommige mensen lappen die hele IKB aan hun laars. Onlangs nog, in Bozar, het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Gelukkig was er een bezoeker die er hilarisch over kon twitteren:
Automatisch Mindfood ontvangen? Abonneer je op de nieuwsbrief van Mindmatterz, dan blijf je automatisch op de hoogte!