Het is nooit te laat. Dus ook niet voor confessies. Komt ’ie: Ik ben een sucker voor series. En dan doel ik niet op Netflix of ander bingewatching platform. Nee, ik ben gek op series van beelden. Van heel veel eenlingen een eenheid maken. Geef mij een grid van plaatjes en ik ben uren zoet. Met kijken naar overeenkomsten, verbinding, sweet surprises. En voelen wat dat met me doet. Of ik maak ze zelf. Nóg leuker!
Puntjes
Zo was ik onlangs in Museum Kröller-Müller. Ik denk wel voor de achttiende keer. En nóg raakte ik niet uitgekeken. En dat komt niet alleen omdat ik fan ben van Charley Toorop. Nee, ik besloot met een ander oog naar de collectie te kijken. En daar gebruikte ik mijn telefoon bij. Want ik keek niet alleen naar de prachtige schilderijen van Lemmen, Luce, Picasso, Toorop, Mondriaan, Seurat, Signac, Van Gogh, Signac en Van der Leck. Ik zoomde steeds weer in op het wat mij betreft mooiste stukje van het schilderij. Een veeg, een serie stippen, een bloem. Fantastisch!
Vocabulair
Meer dan 15 jaar geleden maakte ik een enorme serie foto’s. In opdracht van het Bosch Architectuur Instituut maakte ik 1800 foto’s van Den Bosch onder de titel ‘Vocabulaire van de stad’. En dat deed ik nog met een analoge camera. Nu zul je denken: waarom in godsnaam 1800 foto’s? Op een gegeven moment is Den Bosch toch wel klaar? Het zit zo: de stad was onderverdeeld in 90 wijken. En elke wijk zijn at random twee straten geselecteerd. In elk van deze straten maakte ik 10 foto’s. In elke straat mensen, openbare ruimte, bebouwing, water, kunst, architectonische details, groen, voorzieningen, tekst en conflicten. Een bijzonder fijne klus! Met een tentoonstelling als resultaat.
Off grid
Sindsdien maak ik regelmatig series. Vakantiefoto’s van alleen maar ijsjes bijvoorbeeld. Of in elke stad waar ik kom op z’n minst 20 foto’s met steeds weer hetzelfde thema. Patronen in het trottoir. Bruggen. Yuppen. Metrostations. Murals. Het dwingt je liefdevol tot het op een andere manier kijken en je te verwonderen. En natuurlijk kun je ook achteraf een serie maken. Dat deed ik na afloop van mijn bouwreis met Habitat for Humanity naar Cambodja. Op een minuscuul eilandje maakte ik met mijn telefoon een compositie van de foto’s van deze prachtige reis. Met dit keer kleur als leidraad. En dat deed veel met me. Want de schoonheid die ik de weken ervoor had ervaren zag ik in detail terug. Kon ik aanvankelijk geen woorden geven aan dat wat ik allemaal had beleefd, deze foto’s zeiden alles!
Tegelwerk
Het zal je niet verbazen dat ik met mijn grid-gekte heel veel plezier beleef aan het bewonderen van tegelwerk in het algemeen en dat in Zuid-Spanje in het bijzonder. Een paar weken geleden maakte ik talloze grids in het Alcazar Real de Sevilla. En onlangs nog vergaapte ik me aan de prachtige jurken en borduurkunsten van Jan Taminiau in Centraal Museum Utrecht. Series kunnen altijd en overal!
Letterbak
Eigenlijk zat het er al veel eerder in. Ik was als kind gek op letterbakken. Ik liet ze niet verstoffen en vulde ze telkens weer opnieuw. Op kleur of op thema. Met objecten of met teksten. Of allebei. Daarom is het ook niet verwonderlijk dat ik met heel veel plezier letterbakken maak van mijn klanten. Onder het mom van ‘wie zou jij in een doosje willen doen’ is het in Studio Mindmatterz regelmatig gezellig druk. Met opa’s, oma’s, nichtjes, zoons etc. De beelden spreken voor zich.
Doen!
Je voelt ‘m al aankomen: een tip. En deze is heel eenvoudig. Probeer het eens, met een serie-oog naar de omgeving kijken. De vakantie is daar een uitgelezen moment voor. Maak series in het museum. De dorpjes tijdens jouw road trip. In de Efteling. Of op het strand. Ik gebruik op mijn telefoon de app Photogrid. Supersimpel en snel.
Series maken kan altijd! Enne… je maakt me blij als je jouw serie deelt via info@mindmatterz.nl
