De eerste Nederlandse televisieserie
Swiebertje? Nee.
Tita Tovenaar? Nee.
Goede Tijden Slechte tijden? Hahaha nee, dat is niets anders dan een gebed zonder end.
Hommeles
De eerste echte Nederlandse televisieserie – zeg maar gerust soap – was Pension Hommeles, geschreven door Annie M.G. Schmidt. Deze serie werd vanaf oktober 1957 uitgezonden. Over echtgenoten, muzikanten, studenten die ruzie hadden dan wel verliefd werden op elkaar. In zestien afleveringen. Elke maand eentje. En toen was het klaar.
Google maar eens op ‘Ik zou je in een doosje willen doen’. Zo leuk, het liedje door Donald Jones die schijnbaar weinig moeite deed om zijn accent af te leren. Hij zong het als Dinky voor zijn vriendinnetje. Nu hou ik van lieve kleine liedjes, dus ik beluister het regelmatig.
Doosjes
En evenveel geniet ik van de doosjes in Studio Mindmatterz. Oftewel, de cardboardbox fotoshoots. Ik maak ze samen met ouders, kinderen, oma’s, opa’s, neefjes en nichtjes. Het enige dat laatstgenoemden hoeven te doen is lol maken, lachen én die kartonnen doos heel houden. De rest doe ik. Met heel veel plezier! En samen genieten we van het resultaat. Love it!
Decemberactie
Van nu tot 6 december is er een speciale actie die ik graag met je deel. Twee cardboardbox-fotoshoots voor een aantrekkelijke prijs. Eén letterbak die je kunt gebruiken als (digitale) nieuwjaars- of kerstkaart (neem decemberkleding en -accessoires mee!) en een exemplaar voor de rest van het jaar. Voor aan de muur, als telefoonhoesje, op je tas of als kadootje voor anderen geliefden.
Meer weten? Klik dan hier!
Automatisch Mindfood ontvangen? Abonneer je op de nieuwsbrief van Mindmatterz, dan blijf je automatisch op de hoogte!
Ik zou je ’t liefste in ’n doosje willen doen
en je bewaren, heel goed bewaren
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen
en telkens zou ik eventjes het deksel opendoen
en dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij
Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
en dan telkens even kijken
heel voorzichtig even kijken
En dan telkens even kijken
Je mag er wel eventjes uit elke dag
een uurtje dat mag, ja dat mag
Een uurtje dat mag
Je mag dan ook wel naar het Vondelpark even
alleen om de eendjes wat eten te geven
Maar als je dan vlucht raak ik jou toch niet kwijt
Want ik vind jou altijd, ja ik vind jou altijd
Ik zou je ’t liefste in ’n doosje willen doen
en je bewaren, heel goed bewaren
Dan laat ik jou verzekeren voor anderhalf miljoen
en telkens zou ik eventjes het deksel opendoen
en dan strijk ik je zo zachtjes langs je haren
Dan lig je in de watten en niemand kan erbij
Geen dief die je kan stelen, je bent helemaal van mij
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
en dan telkens even kijken
heel voorzichtig even kijken
En dan telkens even kijken
Ik zou je het allerliefste in ’n doosje willen doen
Ik zou je het liefste in een doosje willen doen
en dan telkens even kijken, heel voorzichtig even kijken
Dan telkens even kijken
Mmmmm… En ’n zoen