“Ik tekende vroeger best goed.”
“Ik heb het teken-gen niet meegekregen. Mijn zus wel.”
“Jammer, dat ik er geen tijd meer voor heb.”

Ik hoor dit heel vaak sinds ik als creatief ondernemer mijn werkweken met heel veel plezier vul met tekenen en trainen. En om eerlijk te zijn: ik baal er van. Want iedereen was ooit creatief, maar op de een of andere manier zijn we anders gaan doen en denken. Stel in groep 1 de vraag “Wie kan er tekenen?” en alle vingers zullen in de lucht gaan. Leerlingen zullen bewijsmateriaal omhoog houden en naar de juf rennen om het te laten zien. Stel je diezelfde vraag in groep 8, en slechts enkelen steken hun vinger op. En 10 jaar later zal slechts een enkeling aangeven goed en graag te tekenen. Vreemd toch? Want welbeschouwd zijn we in de loop van onze jeugd ‘beter’ gaan tekenen. En schilderen. En fotograferen. What happened?

Competenties: interne criticus aan het woord
This happened. Ten eerst zijn we gaan vergelijken. Wij allemaal. Ook de juf en de meester. Vandaag tijdens een training kreeg ik weer de rillingen. De tekening van de dochter van één van de cursisten was niet opgehangen in de klas omdat ‘ie niet voldeed (iets met halve maan en volle maan). Gevolg: het meisje verloor haar plezier in tekenen. En de ouders verloren het plezier in de school in kwestie.
Maar we zijn ook onze eigen creaties gaan vergelijken met die van anderen. Resultaat: onze onbevangenheid is weg en heeft ruimte gemaakt voor de interne criticus die heel goed is in het geven van ongezouten meningen over alles wat je tekent. Bij voortduring.
Tot slot zijn we andere dingen belangrijker gaan vinden. Lezen, taal, rekenen. Ze krijgen nog steeds voorrang.

Behoeften: agenda aan het woord
En er is ook iets geks met onze behoeften gebeurd. In deze hectische maatschappij van digitaal beeld en drukke agenda’s zou je denken dat er tijd wordt vrijgemaakt voor ontspanning, persoonlijke ontplooiing en reflectie. Creativiteit past prima in dat verlangen. En tóch gaat men vaak niet aan de slag. Het is in dit geval De Agenda die de baas is. Ken je de Indiase wijsheid ‘als je geen tijd hebt om te mediteren, mediteer dan twee keer zo lang’? Wel, deze is zeker ook van toepassing op creatief actief zijn!

Visueel communiceren
Ik geef trainingen in onder andere visuele communicatie. Zakelijk tekenen. Functioneel tekenen. Sketchnotes of visuele verslagen maken. Welke naam je het beestje ook geeft, het komt neer op je blaadje dwars leggen en tekenen. Symbolen, woorden, pijlen, kaders, kleur. En luisteren, filteren en uitbeelden. Met andere woorden, de kracht van tekenen laten prevaleren. Want tekenen zorgt ervoor dat we focussen en zaken onthouden. En dat we verbanden in één oogopslag duidelijk kunnen maken. En tekenen geeft ons een taal om te communiceren. Een verhaal te vertellen. Last but not least: visuele verslagen hebben attentiewaarde. En dat kan ik niet zeggen van alle verslagen-zonder-plaatjes die ik de afgelopen 30 jaar heb mogen ontvangen (en schrijven). Waarom bestaan er nog geschreven verslagen eigenlijk?

Oefenen
Maar-ik-kan-dat-niet bestaat niet. Want iedereen kan tekenen. Het enige dat je nodig hebt is pen, papier en ruimte. In je hoofd en in je agenda.